วันอังคารที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2555

บทความสุดท้าย น.ส.ประภัสศร เพ็ชร์ผุดผ่อง ชั้น ม.5/9 เลขที่20


       ชีวิตคืออะไร? ชีวิตของคนเราคือการศึกษาเรียนรู้ฝึกฝนตนเอง คนเราทุกคนเกิดมาไม่ได้อะไรมาฟรีๆ ต้องศึกษาเรียนรู้เอาทั้งหมด ถ้าไม่ศึกษาเรียนรู้ก็ไม่ได้อะไรเลย และชีวิตของคนเราต้องฝึกฝนตนเองอยู่เสมอ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า มนุษย์เป็นสัตว์ที่ประเสริฐได้ด้วยการฝึก ถ้าไม่ฝึกแล้วเลวได้ยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน แล้วคนเราจะฝึกฝนตนเองได้ที่ไหน
       เป้าหมายของชีวิตคืออะไร? เป้าหมายของมนุษย์ทุกคนคือ การพ้นทุกข์ มนุษย์ทุกคนต้องการหนีจากทุกข์เพื่อไปหาสุขที่ถาวร ความต้องการพ้นทุกข์นี้ฝังอยู่ในจิตใจของมนุษย์ทุกคน คนเรานั้นเกิดมาเพื่อจะหนีทุกข์ไปหาสุขด้วยกันทุกคน สุขเราที่ต้องการนั้นก็ต้องเป็นสุขถาวรตลอดไป สุขชั่วคราวจริงๆ ไม่มีผู้ใดต้องการ สุขถาวรที่ทุกคนต้องการแปลเป็นภาษาธรรมว่านิพพาน คนทุกคนที่เกิดมามีความต้องการสุขถาวรหรือต้องการนิพพานด้วยกันทุกคน ฉะนั้นเป้าหมายของชีวิตคนเราทุกคนคือนิพพาน

                                           สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตเรา  คือ...ชีวิตเรา...                
                                          สิ่งที่มีค่าที่สุดในใจเรา  คือ...หัวใจเรา...
                                              อย่าเอาชีวิตทั้งชีวิตไปยกให้ใคร...
                                            อย่าเอาใจทั้งใจไปให้ใครคนเดียว...
                                             อย่าเอาสิ่งที่มีค่าที่สุด และดีที่สุด...
                                                      ของเราไปให้ใครดูแล...
                                                           เพราะไม่มีใคร...
                                   ที่จะดูแลมันได้ดีไปกว่า...ตัวเราเอง...คุณว่าจริงไหม???  


                               
                               
                               
                                                                        

บทความสุดท้าย น.ส.มาณัฐดา ฤทธิ์มงคล ชั้นม.5/9 เลขที่ 8


ครอบครัวที่อบอุ่น
ครอบครัว คือกลุ่มของบุคคลที่สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษเดียวกัน มีความใกล้ชิดกัน และอาศัยในที่เดียวกัน ความหมายของครอบครัวในทางพันธุศาสตร์จะพิจารณาถึงความสัมพันธ์ทางสายเลือดเป็นหลัก แต่ในสังคม คนทั่วไปมักจะเข้าใจความหมายของครอบครัวในทางภาพลักษณ์มากกว่าทางพันธุศาสตร์

ลำดับญาติ

ลำดับญาติที่ใช้ในครอบครัว ได้แก่
  • พ่อ ผู้ให้กำเนิดฝ่ายชาย
  • แม่ ผู้ให้กำเนิดฝ่ายหญิง
  • ลูกชาย ลูกที่เป็นเพศชาย
  • ลูกสาว ลูกที่เป็นเพศหญิง
  • พี่น้อง ผู้ที่เป็นลูกของพ่อแม่เดียวกัน
  • ปู่ พ่อของพ่อ
  • ย่า แม่ของพ่อ
  • ตา พ่อของแม่
  • ยาย แม่ของแม่

ลักษณะของครอบครัวในสังคมไทยมีการเปลี่ยนแปลงไปตามการใช้ชีวิตประจำวัน และสภาพของสังคม สังคมเมืองและสังคมชนบทก็จะมีลักษณะของครอบครัวที่แตกต่างกัน ลักษณะของครอบครัวนั้นแบ่งออกได้เป็น 2 แบบ คือ ครอบครัวเดี่ยว และครอบครัวขยาย
ครอบครัวเดี่ยว คือ ครอบครัวที่มีสมาชิกในครอบครัวประกอบไปด้วย พ่อ แม่ และ ลูก ซึ่งครอบครัวลักษณะนี้มักจะพบในสังคมเมือง
ครอบครัวขยาย คือ ครอบครัวที่สมาชิกครอบครัวมีมาแต่เดิม โดยอาจจะมีปู่ย่า หรือตายาย หรือญาติคนอื่นๆ อาศัยรวมกับพ่อแม่และลูกหลาน ซึ่งเป็นครอบครัวใหญ่มักจะพบในสังคมชนบทและชานเมือง
ลักษณะของครอบครัวที่ดี นั้นสมาชิกในครอบครัวควรมีชีวิตที่มีความสุข และมีสุขภาพดีทั้งทางกายและทางจิตใจ โดยสามารถทำได้ดังนี้
1 มีความรักและความห่วงใยซึ่งกันและกัน
2 มีความเข้าใจซึ่งกันและกัน สามารถพูดคุยกันได้อย่างเปิดเผย ไม่ปิดบัง และรู้จักรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น
3 เห็นแก่ประโยชน์ของครอบครัวมากกว่าประโยชน์ส่วนตน ต้องรู้จักเสียสละ ไม่เห็นแก่ตัว
4 มีความซื่อสัตย์และไว้วางใจกัน จะต้องให้เกียรติซึ่งกันและกัน ไม่ทะเลาะกันต่อหน้าคนอื่น รู้จักยอมรับผิดและให้อภัยแก่ผู้ทำผิด
5 ทำกิจกรรมร่วมกันอยู่เสมอ จะทำให้เกิดความอบอุ่น และความสามัคคีภายในครอบครัว ทำให้สมาชิกในครอบครัวอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข

บทความสุดท้าย น.ส.สุภาพร จันทวารี ชั้นม.5/9 เลขที่ 41

"แม่วัยรุ่นที่ตั้งครรภ์โดยไม่พร้อม"
            การมีเพศสัมพันธ์ในวัยเรียนส่วนใหญ่วัยรุ่นมักจะคิดว่าเป็นเรื่องท้าทาย อยากลองทั้งๆที่รู้ว่าเป็นเรื่องที่ไม่ดีและไม่น่าลองถ้าพลาดมาแล้วอาจจะทำให้หมดอนาคต และบางคนถึงกับต้องไปทำแท้งเพราะว่าไม่พร้อมที่จะมีบุตร หรือด้วยเหตุผลอีกหลายๆอย่าง ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นเด็กที่อยู่ในวัยเรียน ปัญหาเด็กและเยาวชนตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควร ย่อมปฏิเสธไม่ได้ว่า ปัจจัยหนึ่ง มาจากความไม่สมดุลของครอบครัว
            เนื่องจากครอบครัวจำนวนไม่น้อย ขาดความรู้ความเข้าใจ เรื่องเพศศึกษา จึงไม่สามารถเป็นที่ปรึกษาให้กับบุตรหลานได้อย่างเหมาะสม สำหรับบางครอบครัวได้ผลักภาระหน้าที่การให้โรงเรียน ครู อาจารย์สอนแทน ซึ่งการสอนบุตรหลานให้เข้าใจเรื่องเพศศึกษาไม่ใช่ภาระหน้าที่ของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งทั้งนี้ผู้ปกครองเองก็ต้องสอนให้บุตรหลานเข้าใจและต้องให้ความอบอุ่นและความรักด้วย  และอีกอย่างหนึ่งที่เราจะสังเกตุเห็นได้โดยทั่วไปคนที่เสียอนาคตส่วนมากจะเป็นฝ่ายหญิง ส่วนฝ่ายชายก็ยังใช้ชีวิตตามปกติไม่ได้เดือดร้อนอะไร ส่วนฝ่ายหญิงก็คงหมดอนาคตต้องลาออกจากโรงเรียน


           ปัญหานี้พบเจอบ่อยมากเนื่องจากเป็นโรงเรียนหญิงล้วน ก็จะได้ยินมาบ้างว่าบางคนจะเรียนจบอยู่แล้วแต่ท้องป่องก่อนจึงต้องเลิกเรียนจึงอยากให้วัยรุ่นทุกคนระมัดระวังตนเอง"ถ้าไม่อยากเป็นแม่วัยรุ่น"
                                               นี่เป็นตัวอย่างของแม่ที่ไม่พร้อม....




"คุณไม่สงสารเด็กที่กำลังจะเกิดหรือ......."
 
หากเรายังไม่พร้อมอย่าลองทำอะไรหลายๆอย่างที่ไม่ดีเพราะผลที่ตามมาจะทำร้ายตัวเราและคนที่รักเรา...........

วันพุธที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2555

บทความสุดท้าย น.ส.ชลธิชา วณิชลักษมี ชั้น ม.5/9 เลขที่ 2


ความรักของ"พ่อแม่"
รักแท้ และ รักยั่งยืน
                   ความรักของพ่อแม่ มีมากเกินกว่าคำบรรยาย.... ตั้งแต่วันแรกที่ท่านรู้ว่ามีเรา เราเคยรู้กันบ้างไหมว่า? ท่านดีใจมากแค่ไหน  ท่านทำให้เราได้ทุกอย่าง ทุ่มเททุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุข ไม่ให้เราต้องทนทุกข์ทรมาน ท่านดูแล ให้ความรัก ท่านให้เราทุกอย่าง.........                                                                         ตั้งแต่เกิดมาจนเราเติบโตขึ้นมา  เราเคยมองย้อนคิดกันบ้างไหมว่า..ใครกันที่คอยดูแล ใครกันที่อยู่เคียงข้าง เวลาที่เราอยากได้อะไรใครกันเป็นคนหามาให้ เราเคยคิดกันบ้างไหมว่า..ความรักที่เราให้กับท่าน เทียบกันได้หรือเปล่ากับความรักที่ท่านมีให้กับเรา.....  เคยไหม...? ทำให้พ่อแม่เสียใจ....คิดว่าดีแล้วใช่ไหม ที่ทำให้คนที่รักเรามากที่สุดเสียใจ  ท่านรู้เสมอว่าเรารู้สึกอย่างไร ต้องการอะไร เราชอบอะไร  แต่เราละ...เคยรู้บ้างไหมว่าท่านรู้สึกอย่างไร ต้องการอะไร ชอบอะไร...
.................เวลาที่เรามีความสุข ใครกันที่อยู่ข้างๆ
.................เวลาที่เรามีความทุกข์ ใครกันที่ยังอยู่ข้างๆเสมอ
.................มีไครอีกบ้างไหม...ที่จะอยู่ข้างเราตลอดเวลา นอกจาก"พ่อ แม่"


"แม่"ผู้หญิงที่ดีที่สุดในโลก

"พ่อ"ฮีโร่ในดวงใจ

เราลืมอะไรกันไปบ้างหรือเปล่า....
.........ลองหันกลับไปดูคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเราเสมอ
.........ว่า เราหลงลืมเขาไปหรือเปล่า
คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็น "พ่อ แม่" ของเรา

วันอังคารที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2555

ซ่อมกลางภาค

1. ข้อมูลประเภทภาพนิ่ง หมายถึงอะไร
ก.สื่อหลายมิติ
ข.รูปภาพทั่ว ๆ ไป
ค.สื่อประสมเชิงโต้ตอบ
ง.เครื่องเล่มซีดี - รอม
เฉลย  ข.รูปภาพทั่ว ๆ ไป
2.สื่อประสมหมายถึงอะไร
ก.การนำสื่อหลาย ๆ ประเภทมาใช้ร่วมกัน ทั้งวัสดุ , อุปกรณ์ และวิธีการ
ข.ข้อมูลประเภทภาพนิ่ง
ค.กราฟิกแผนที่บิต
ง.ข้อมูลประเภทภาพเคลื่อนไหว
เฉลย  ก.การนำสื่อหลาย ๆ ประเภทมาใช้ร่วมกัน ทั้งวัสดุ , อุปกรณ์ และวิธีการ

3.ภาพเคลื่อนไหวที่ใช้ในสื่อประสม  หมายถึงอะไร
ก.กราฟิกเส้นสมมติ
ข.ภาพกราฟิกเคลื่อนไหว
ค.การนำภาพเคลื่อนไหวแบบวีดิทัศน์
ง.ข้อมูลประเภทภาพ
เฉลย ข.ภาพกราฟิกเคลื่อนไหว
4.กราฟิกแผนที่บิต (bitmapped graphics) เรียกอีกอย่างหนึ่งว่าอะไร
ก.สื่อหลายมิติ
ข.กราฟิกเชิงวัตถุ (object - oriented graphics)
ค.แอนิเมชัน (animation)
ง.กราฟิกแรสเตอร์ (Raster graphics)
เฉลย ง.กราฟิกแรสเตอร์ (Raster graphics)
5.ข้อใดไม่ใช่ลักษณะของสื่อประสมที่ดี 
ก.ครบตามจำนวนผู้เรียน
ข.มีการตรวจสอบและพัฒนาแล้ว
ค.ส่งเสริมความแตกต่างระหว่างบุคคล
ง.เคยทดลองมาครั้งเดียว
เฉลย ง.เคยทดลองมาครั้งเดียว
6.สื่อประสมสามารถแบ่งได้ตามลักษณะ และคุณลักษณะการใช้งาน กี่ประเภท
ก.5 ประเภท
ข.4 ประเภท
ค.2 ประเภท
ง. 3 ประเภท
เฉลย ง. 3 ประเภท

7."ข้อมูลต่าง ๆ สามารถเชื่อมโยงกันได้อย่างรวดเร็ว โดยใช้จุดเชื่อมโยงหลายมิติ"ข้อความข้างต้นเป็นข้อมูลประเภทใด
ก.การเชื่อมโยงหลายมิติ
ข.ข้อมูลประเภทเสียง
ค.ข้อมูลประเภทภาพเคลื่อนไหว
ง.การนำภาพเคลื่อนไหวแบบวีดิทัศน์
เฉลย ก.การเชื่อมโยงหลายมิติ
8.Biog มีความสัมพันธ์กับข้อใด
ก.link
ข.webboard
ค.comment
ง.post
เฉลย ข.webboard
9.เครื่องผู้บริหารในระบบเครือข่าย LAN มีกี่รูปแบบ
ก.4 รูปแบบ
ข.3 รูปแบบ
ค.2 รูปแบบ
ง.1 รูปแบบ
เฉลย ค.2 รูปแบบ
10.องค์ประกอบของสื่อประสมมีกี่ชนิด
ก.4 ชนิด
ข.5 ชนิด
ค.6 ชนิด
ง.7 ชนิด
เฉลย ค.6 ชนิด

นางสาวสิวนันท์ แสงสุบิน เลขที่ 39 ม.5/9  




 

 

วันอังคารที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2555

ประเทศอินโดนีเซีย

ธงประจำชาติ

ตราสัญลักษณ์

ประเทศอินโดนีเซีย อยู่ในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นประเทศที่มีหมู่เกาะมากที่สุด และใหญ่ที่สุดในโลก ประกอบด้วยเกาะใหญ่ ๆ ห้าเกาะ และหมู่เกาะเล็ก ๆ อีกประมาณ ๓๐ หมู่เกาะ รวมแล้วมีอยู่ ๑๓,๖๗๗ เกาะ เป็นเกาะที่มีคนอยู่อาศัยประมาณ ๖,๐๐๐ เกาะ รูปลักษณะหมู่เกาะจะวางตัวยาวไปตามแนวเส้นศูนย์สูตร คล้ายรูปพระจันทร์ครึ่งซีกหงาย
อินโดนีเซียมีพื้นที่ประมาณ ๒,๐๐๐,๐๐๐ ตารางกิโลเมตร มีพื้นน้ำใหญ่เป็นสี่เท่าของพื้นที่แผ่นดิน อาณาเขตจากตะวันออกไปตะวันตก ยาวประมาณ ๕,๑๐๐ กิโลเมตร จากเหนือจรดใต้ยาวประมาณ ๑,๘๐๐ กิโลเมตร 

                 ลักษณะภูมิประเทศ            
         หมู่เกาะอินโดนีเซีย สามารถแบ่งตามลักษณะโครงสร้างได้สามส่วนคือ
                   ส่วนที่ ๑  พื้นที่บริเวณไหล่ทวีปซุนดา ได้แก่บริเวณเกาะชวา เกาะสุมาตรา และเกาะกาลิมันตัน กับร่องน้ำระหว่างเกาะต่าง ๆ เหล่านี้กับฝั่งทะเลของประเทศมาเลเซีย และอินโดจีน มีระดับน้ำลึกไม่เกิน ๗๒๐ ฟุต
                    ส่วนที่ ๒  พื้นที่บริเวณไหล่ทวีปซาฮูลคือเกาะอีเรียนจายา และเกาะอารู มีอาณาเขตจากฝั่งทะเลออสเตรเลียทางเหนือ ระดับน้ำลึกไม่เกิน ๗๐๐ ฟุต

                    ส่วนที่ ๓  บริเวณพื้นที่ระหว่างบริเวณไหล่ทวีปซุนดา และไหล่ทวีปซาฮูล ได้แก่ บริเวณหมู่เกาะนูซาแตงการา มาลูกู สุลาเวสี มีความลึกของระดับน้ำถึง ๑๕,๐๐๐ ฟุต                 

เพิ่มคำอธิบายภาพ

ประชากร
ประเทศอินโดนีเซีย มีประชากรส่วนใหญ่เป็นเชื้อสายมาเลย์ ประมาณร้อยละ ๙๕ ที่เหลือเป็นอินเดีย อาหรับ จีน และชาวยุโรป แต่ถ้าแบ่งตามหลักฐานชาติวงศ์วิทยาแล้ว ถือว่าชาวอินโดนีเซียมีต้นกำเนิดมาจาก ๓๖๕ เชื้อชาติ
การแต่งกาย  เนื่องจากประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลาม การแต่งกายจึงโน้มน้าวไปตามประเพณีของศาสนา
                   
ผู้ชาย  จะนุ่งโสร่ง สวมเสื้อคอปิด แขนยาว สวมหมวกรูปกลม หรือหมวกหนีบ ทำด้วยสักหลาดสีดำ บางครั้งจะนุ่งโสร่งทับกางเกง ประมาณครึ่งตัว โดยปล่อยให้เห็นขากางเกง ในกรณีที่ต้องเข้าพิธี อาจจะมีการเหน็บกริชด้วย ปัจจุบันผู้ชายอินโดนีเซียส่วนใหญ่นิยม แต่งกายแบบสากล แต่ยังคงสวมหมวกแบบเดิม

                   
ผู้หญิง  จะใช้ผ้าไคน์ พันรอบตัว และใช้นุ่งอยู่กับบ้านเท่านั้น ผ้าไคน์จะมีลวดลายสวยงามมาก เนื้อดีและราคาแพง ซึ่งเป็นที่นิยมเรียกกันอีกชื่อว่า ผ้าปาติค (Patik) เวลานุ่งจะต้องให้ยาวกรอมเท้า สวมเสื้อ เรียกว่า เคบาจา (Kebaja) เป็นเสื้อที่รัดติดกับตัว แขนยาว สำหรับผู้หญิงชาวเกาะสุมาตรา นิยมสวมเสื้อหลวม ลำตัวยาวเกือบถึงเข่า เรียกว่า บัตยูกรุง และใช้ผ้าห่มพาดไหล่ข้างหนึ่งด้วย

ประเทศฟิลิปปินส์


ธงประจำชาติ

ตราสัญลักษณ์



ประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบด้วยเกาะต่างๆ ประมาณ ๗,๑๐๐ เกาะ ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิค ทางด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือ อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ของเกาะบอร์เนียว และอยู่ทางใต้ของเกาะไต้หวัน หมู่เกาะฟิลิปปินส์อยู่ห่างจากผืนแผ่นดินใหญ่ ของทวีปเอเซียประมาณ ๙๗๐ กิโลเมตร

ประชากร

   ชาวเกาะฟิลิปปินส์ ปัจจุบันมีรูปร่างหน้าตาคล้ายพวกมองโกล ผสมผสาน มีผิวสีน้ำตาล แต่บางพวกก็มีผิวค่อนข้างขาว การที่ชาวฟิลิปปินส์มีลักษณะที่แตกต่างกันนี้เป็นผล สืบเนื่องมาจากความซับซ้อนของเผ่าพันธุ์ อันเกิดจากการผสมผสาน ระหว่างเชื้อชาติต่างๆ

ภาษา 
      จากความซับซ้อนของประวัติความเป็นมาและเชื้อชาติ ทำให้ฟิลิปปินส์มีภาษาพูดในปัจจุบันมากกว่า ๑๐๐ ภาษา ส่วนใหญ่เป็นภาษาที่มีรากเง้ามาจากภาษามาเลย์ 
     
ภาษาที่ใช้กันมากที่สุดได้แก่ ภาษาตากาลอก (Tagalog) ซีบูโน (Cebuno) โอลอนโก (Ilongo) วาเรย์ - วาเรย์ (Waray - Waray) อิโลคาโน (Ilocano) ปามปันโก (Pampanco) และไบกอล ( Bikol)


 ศาสนา 
     ชาวพื้นเมืองของฟิลิปปินส์ มีความเชื่อถือในพระเจ้าที่เรียกว่า Bathalang Majkapall  เชื่อว่าพระเจ้าเป็นผู้สร้างโลก นอกจากนี้ยังมีเทพเจ้าอื่น ๆ อีกมาก ที่มีอำนาจรองลงมา
     คนพื้นเมือง จะมีพิธีทางศาสนาด้วยการสวดมนต์ และบูชายัญต่อเทพเจ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย โดยมีนักบวชของนิกายนั้น ๆ เป็นผู้ทำพิธี
การเมืองและการปกครอง
    
แต่เดิมฟิลิปปินส์มีการปกครองระบอบประธานาธิบดี ต่อมาได้ร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ โดยกำหนดให้ฟิลิปปินส์เป็นสาธารณรัฐ มีระบบการปกครองแบบรัฐสภา ประธานาธิบดีซึ่งได้รับการเลือกตั้งจากสมาชิกรัฐสภา ทำหน้าที่เป็นประมุขของประเทศ และต้องไม่เป็นสมาชิกพรรคการเมืองใด ๆ ในขณะดำรงตำแหน่ง ทั้งนี้เป็นไปตามบทบัญญัติ ในรัฐธรรมนูญฉบับแรกของฟิลิปปินส์ที่ร่างขึ้น เมื่อปี พ.ศ.๒๔๗๗ และประกาศใช้ เมื่อปี พ.ศ.๒๔๗๘
การแต่งกาย
เครื่องแต่งกายประจำชาติเป็นเสื้อคอกว้างแบบตะวันตก แขนยกตั้งเป็นปีกกว้าง ทำด้วยผ้า บางและแข็งอย่างไหมสับปะรด นุ่งกระโปรงติดกับเสื้อเป็นชุดเดียวกัน ส่วนตามเกาะต่าง ๆ มีการ แต่งกายแบบคล้ายชาวมลายู และอินโดนีเซีย คือ นุ่งโสร่งปาเต๊ะ สวมเสื้อผ้าไหมสับปะรดหรือแพร แขนกระบอกยาวจดข้อมือ มีผ้าพาดบ่า ส่วนผู้ชายจะสวมเสื้อแขนยาวทำจากใบสับปะรด นุ่งกางเกง แบบสากล


กัมพูชา

ประเทศกัมพูชา (Cambodia)

ธงชาติกัมพูชา

ชื่อทางการ : ราชอาณาจักรกัมพูชา
                      (Kingdom of Cambodia)
เมืองหลวง : กรุงพนมเปญ (Phnom Penh)
ภูมิอากาศ : ร้อนชื้น มีฤดูฝนยาวนาน อุณหภูมิโดยเฉลี่ย 20 – 36
                     องศาเซลเซียส
ภาษา : ภาษาเขมรเป๋นภาษาราชการ ส่วนภาษาที่ใช้โดยทั่วไป
            ได้แก่ อังกฤษ ฝรั่งเศส เวียดนาม จีน และไทย
ศาสนา : ศาสนาประจำชาติ คือ ศาสนาพุทธ นิกายเถรวาท
สกุลเงิน : เงินเรียล
ระบอบการปกครอง : ประชาธิปไตยแบบรัฐสภา โดยมีพระมหากษัตริย์ 
                                    เป็นประมุขภายใต้รัฐธรรมนูญ